Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« januari 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou en kiele-kiele

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


dinsdag 4 januari 2005

51. Het paard !

Lou à chevalMijn absolute lievelingsdier is het paard.
Toen de gelegenheid zich voordeed, hebben papa en mama mij er eens op gezet : op de foor of bij vrienden.
Ik vind het geweldig om rond te rijden op de rug van dat grote dier, dat me zo rustig lijkt. En een paard beweegt en gilt niet in mijn oor !
Natuurlijk moeten mijn ouders dan wel mee lopen, om me gerust te stellen of ervoor te zorgen dat ik het niet in mijn hoofd krijg om er onderweg af te springen. Maar tot nu toe, no problemo.
En binnenkort, doen ze het experiment nog eens over, heb ik gehoord. Joepie !
Van Luc Boland, om 12:14 :: Dag na dag :: #78 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland