Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« september 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou en water

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


maandag 19 september 2005

166. Wildenuwaweten

Toen papa mij kwam halen in de opvang op school, zat ik op de weegschaal en zong ik een liedje dat ik op de cd-speler hoorde.
Papa was verrast omdat ik het van buiten kende maar ik had het nooit thuis gezongen. Elisabeth, mijn opvang, vertelde hem dat ik nogal dol was op die plaat… net als de andere kinderen. En dat kan niet missen ! Het is er helemaal op… Een kerel met een klein grappig stemmetje, nogal onzeker en soms uit de toon, maar zo ontroerend, dat kan alleen maar in mijn smaak vallen.
Toen papa mij vroeg of ik de zanger kende, heb ik hem zonder aarzelen gezegd : "Bourvil !"

Ik weet niet waarom, maar papa is dan met een uitleg begonnen : "Ik ken hem ook... Ik vind hem ook tof. Enfin, ik ken zijn liedjes, niet hem persoonlijk. Hij is erg oud. Ik wil eigenlijk zeggen dat hij dood is. Maar je bent nog wat klein om dat te snappen, denk ik."
Soms geraakt papa echt niet uit zijn woorden. Waarom wil hij altijd toch zo duidelijk zijn ?
Dus, hij heeft me verteld dat Bourvil dood is, net als Gainsbourg. En inderdaad, ik snapte er niets van : ik weet niet wat "dood" wil zeggen.
Alles wat ik weet is dat er iemand in die cd-speler zit die, als je de cd opzet, voor mij zingt en dat vind ik cool !

(Weldra : antwoord van papa in de Brief aan Lou nr. 12).
Van Luc Boland, om 15:26 :: Dag na dag :: #207 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland