Ik heb al verteld dat ik familie ben van Manneken Pis omwille van mijn suikerziekte : alles wat ik drink komt er langs de andere kant direct weer uit als ik mijn medicament niet neem ‘s morgens en ‘s avonds. Dat is niet erg, je moet het gewoon niet vergeten ! Het is voor mij hetzelfde ritueel als je tanden poetsen.
Maar de andere verwantschap heeft te maken met de "vloeistoffen". Ah ja, ik drink water, water en nog eens water. Dat heeft niks met een dieet te maken, ik vertrouw gewoon niks anders. Zelfs van grenadine moet ik niks weten. En aan cola of andere bubbeldrankjes mag ik al helemaal niet denken. Voor mij mag er geen smaak zitten in een vloeistof. En hij moet ook koud zijn ! Ik smaak het al bij de eerste slok : "Het water is niet koud genoeg". En hop, mijn ouders halen een andere, op de juiste temperatuur dit keer. Het schijnt dat alle mensen die een probleem hebben met hun hypofyse (zoals ik dus) alleen maar koude dranken willen ! Warme dranken mag je dus helemaal vergeten ! Nochtans, toen ik klein was en tot mijn tweede dronk ik warme melk uit een zuigfles. Maar daar had ik al rap schoon genoeg van.
Mijn kleine teen vertelt me trouwens dat mijn ouders toch gaan proberen om mij van andere dranken te doen proeven. Ik voel het aankomen, want ze spreken er meer en meer over. Maar ik ben daar al direct heel duidelijk in : zodra ze erover beginnen, zet ik me schrap en is het "paniek aan boord". Wat denken ze wel ? Mijn gewoontes verander je zomaar niet !
|